آغازاندن

فارسی

مصدر

• /آغازانْدَنْ/ آغاز + اندن

1. سبب آغازیدن چیزی شدن:

   چه کسی پروژه را آغازاند؟

صرف فعل

آغازاندن [آغازانْدَنْ]

فعل‌ها
بن واژه			آغازیدن
بن ماضی			آغازید
بن مضارع			آغاز
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	آغازیدم	آغازیدی	آغازید	آغازیدیم	آغازیدید	آغازیدند
	استمراری	می‌آغازیدم	می‌آغازیدی	می‌آغازید	می‌آغازیدیم	می‌آغازیدید	می‌آغازیدند
	کامل	آغازیده بودم	آغازیده بودی	آغازیده بود	آغازیده بودیم	آغازیده بودید	آغازیده بودند
	التزامی	آغازیده باشم	آغازیده باشی	آغازیده باشد	آغازیده باشیم	آغازیده باشید	آغازیده باشند
	مستمر	داشتم می‌آغازیدم	داشتی می‌آغازیدی	داشت می‌آغازید	داشتیم می‌آغازیدیم	داشتید می‌آغازیدید	داشتند می‌آغازیدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	آغازم	آغازی	آغازد	آغازیم	آغازید	آغازند
	استمراری	می‌آغازم	می‌آغازی	می‌آغازد	می‌آغازیم	می‌آغازید	می‌آغازند
	کامل	آغازیده‌ام	آغازیده‌ای	آغازیده/آغازیده‌است	آغازیده‌ایم	آغازیده‌اید	آغازیده‌اند
	ملموس	دارم می‌آغازم	داری می‌آغازی	دارد می‌آغازد	داریم می‌آغازیم	دارید می‌آغازید	دارند می‌آغازند
	التزامی	بآغازم	بآغازی	بآغازد	بآغازیم	بآغازید	بآغازند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم آغازید	خواهی آغازید	خواهد آغازید	خواهیم آغازید	خواهید آغازید	خواهند آغازید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بآغاز			بآغازید
	نهی		نآغاز			نآغازید