سردادن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /سَر/دادَن/

فعل

سردادن

1. پذیرفتن.
2. جان فدا کردن.

فعل‌ها
بن واژه			سردادن
بن ماضی			سرداد
بن مضارع			سرده
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	سردادم	سردادی	سرداد	سردادیم	سردادید	سردادند
	استمراری	می‌سردادم	می‌سردادی	می‌سرداد	می‌سردادیم	می‌سردادید	می‌سردادند
	کامل	سرداده بودم	سرداده بودی	سرداده بود	سرداده بودیم	سرداده بودید	سرداده بودند
	التزامی	سرداده باشم	سرداده باشی	سرداده باشد	سرداده باشیم	سرداده باشید	سرداده باشند
	مستمر	داشتم می‌سردادم	داشتی می‌سردادی	داشت می‌سرداد	داشتیم می‌سردادیم	داشتید می‌سردادید	داشتند می‌سردادند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	سردهم	سردهی	سردهد	سردهیم	سردهید	سردهند
	استمراری	می‌سردهم	می‌سردهی	می‌سردهد	می‌سردهیم	می‌سردهید	می‌سردهند
	کامل	سرداده‌ام	سرداده‌ای	سرداده/سرداده‌است	سرداده‌ایم	سرداده‌اید	سرداده‌اند
	ملموس	دارم می‌سردهم	داری می‌سردهی	دارد می‌سردهد	داریم می‌سردهیم	دارید می‌سردهید	دارند می‌سردهند
	التزامی	بسردهم	بسردهی	بسردهد	بسردهیم	بسردهید	بسردهند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم سرداد	خواهی سرداد	خواهد سرداد	خواهیم سرداد	خواهید سرداد	خواهند سرداد
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بسرده			بسردهید
	نهی		نسرده			نسردهید