نیوشیدن

فارسی

(نِ دَ)

(اِم

صفت

1. گوش فرا دادن، گوش کردن.

کارواژه

شنیدن با تمام وجود و از صمیم قلب

فعل‌ها
بن واژه			نیوشیدن
بن ماضی			نیوشید
بن مضارع			نیوش
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	نیوشیدم	نیوشیدی	نیوشید	نیوشیدیم	نیوشیدید	نیوشیدند
	استمراری	می‌نیوشیدم	می‌نیوشیدی	می‌نیوشید	می‌نیوشیدیم	می‌نیوشیدید	می‌نیوشیدند
	کامل	نیوشیده بودم	نیوشیده بودی	نیوشیده بود	نیوشیده بودیم	نیوشیده بودید	نیوشیده بودند
	التزامی	نیوشیده باشم	نیوشیده باشی	نیوشیده باشد	نیوشیده باشیم	نیوشیده باشید	نیوشیده باشند
	مستمر	داشتم می‌نیوشیدم	داشتی می‌نیوشیدی	داشت می‌نیوشید	داشتیم می‌نیوشیدیم	داشتید می‌نیوشیدید	داشتند می‌نیوشیدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	نیوشم	نیوشی	نیوشد	نیوشیم	نیوشید	نیوشند
	استمراری	می‌نیوشم	می‌نیوشی	می‌نیوشد	می‌نیوشیم	می‌نیوشید	می‌نیوشند
	کامل	نیوشیده‌ام	نیوشیده‌ای	نیوشیده/نیوشیده‌است	نیوشیده‌ایم	نیوشیده‌اید	نیوشیده‌اند
	ملموس	دارم می‌نیوشم	داری می‌نیوشی	دارد می‌نیوشد	داریم می‌نیوشیم	دارید می‌نیوشید	دارند می‌نیوشند
	التزامی	بنیوشم	بنیوشی	بنیوشد	بنیوشیم	بنیوشید	بنیوشند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم نیوشید	خواهی نیوشید	خواهد نیوشید	خواهیم نیوشید	خواهید نیوشید	خواهند نیوشید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بنیوش			بنیوشید
	نهی		ننیوش			ننیوشید

منابع

• فرهنگ لغت معین