هستیدن

فارسی

مصدر گذرا

• /هَسْتیدَنْ/ هست + ـیدن

1. چیزی را در جایی حاضر کردن/آوردن؛ به حضور آوردن:

   مهره هه را بین مهره‌های آبی هستیدم.

   من آن را آنجا هسته‌ام.

فعل

هستیدن [هَسْتیدَنْ]

فعل‌ها
بن واژه			هستیدن
بن ماضی			هستید
بن مضارع			هست
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	هستیدم	هستیدی	هستید	هستیدیم	هستیدید	هستیدند
	استمراری	می‌هستیدم	می‌هستیدی	می‌هستید	می‌هستیدیم	می‌هستیدید	می‌هستیدند
	کامل	هستیده بودم	هستیده بودی	هستیده بود	هستیده بودیم	هستیده بودید	هستیده بودند
	التزامی	هستیده باشم	هستیده باشی	هستیده باشد	هستیده باشیم	هستیده باشید	هستیده باشند
	مستمر	داشتم می‌هستیدم	داشتی می‌هستیدی	داشت می‌هستید	داشتیم می‌هستیدیم	داشتید می‌هستیدید	داشتند می‌هستیدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	هستم	هستی	هستد	هستیم	هستید	هستند
	استمراری	می‌هستم	می‌هستی	می‌هستد	می‌هستیم	می‌هستید	می‌هستند
	کامل	هستیده‌ام	هستیده‌ای	هستیده/هستیده‌است	هستیده‌ایم	هستیده‌اید	هستیده‌اند
	ملموس	دارم می‌هستم	داری می‌هستی	دارد می‌هستد	داریم می‌هستیم	دارید می‌هستید	دارند می‌هستند
	التزامی	بهستم	بهستی	بهستد	بهستیم	بهستید	بهستند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم هستید	خواهی هستید	خواهد هستید	خواهیم هستید	خواهید هستید	خواهند هستید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بهست			بهستید
	نهی		نهست			نهستید