فارسی ویرایش

ریشه شناسی ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • [تَراشیدَن]

  مصدر فعل متعدی ویرایش

تراشیدن

  1. زدودن و پاک کردن چیزی از روی یک سطح.
  2. ستردن موی به وسیله تیغ از بدن.
  3. سابیدن چوب یا فلز به وسیله سوهان یا رنده.

  فعل ویرایش

  1. ستردن موی و جز آن. از تراش + َیدن (مصدری)
  2. پهلوی «تاشیتن»، سغدی «تش» (بریدن)
  3. گورانی «تاشن»، گیلکی «بتاشتن»، تبری «بتاشیین»

پهلوی ویرایش

  اسم ویرایش

  1. تاشیتن.

––––

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش