دعوت
(دَ وَ)
فارسی
ویرایشریشهشناسی
ویرایش- دعوة
مصدر متعدی
ویرایش- خواندن، خواندن کسی به مهمانی یا جایی.
منابع
ویرایش- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها
ویرایش- ایتالیایی
اسم
ویرایش- انگلیسی
- invitation
معنای لفظی
ویرایشدعوت در فرهنگ دکتر معین
ویرایشدعوت da'vat یعنی: 1- (مص م.) خواندن. 2- راه نمودن. 3- به ضیافت یا برای کاری خواستن. 4-(اِمص.) راهنمایی، رهبری. (فرهنگ فارسی دکتر محمد معین)
دعوت در لغتنامهٔ دهخدا
ویرایشدعوة. خواندن . خواهش و طلب . (ناظم الاطباء)
- .
خواندن کسی را برای دادن طعام و غیره . (غیاث ) (از آنندراج ) . خواهش ِ آمدن کردن از کسی جهت طعام و جز آن و درخواست و خواهانی جهت ضیافت و مهمانی. (ناظم الاطباء) . به ضیافت یا برای کاری خواستن . به مهمانی خواندن . به طعام خواندن . به میهمانی خواستن . (یادداشت مرحوم دهخدا)
- این حکایت بگویم ... که وزیری با بزرگی احمد حسن به تعزیت و دعوت نزدیک وی رفتی . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 346)
. آهنگ دعوت او کردند. (گلستان سعدی) . دعوتش را اجابت کردم .(گلستان)
- .
معادل انگلیسی دعوت
ویرایشدعوت /da'vat/ اسم: فراخوان
invitation, invite, trat, bid, summons (فرهنگ پیشرو آریان پور، دکتر منوچهر آریان پور کاشانی)
خاستگاه عبارت و لغات هم‌خانواده‌اش
ویرایشاین لغت در اصل، عربی و از ریشهٔ «د ع و» است.
تعدادی از لغات هم‌خانواده با «دعوت» که در فارسی نیز به کار می‌روند :
ادعاء: دعوی کردن، نسب و نام خویش بر خصم شمردن در کارزار، آرزو کردن
معنای محاوره‌ای
ویرایش- بین معانی مختلف واژهٔ دعوت، آن‌چه که بیشتر مردم ایران در مکالمه و محاوره برای این کلمه در نظر دارند همان «کسی را برای مراسمی خاصی مثل میهمانی یا برای برای انجام کاری فراخواندن است»
- مثلا:
- علی برادرش را برای شام دعوت کرد.
- یک شرکت او را به همکاری دعوت کرد .
معنای عرفانی
ویرایش«دعوت را دارای هفت منزلت دانسته‌اند: رسول، نبی، امام، حجت، داعی، مأذون و مستجیب. این هفت منزلت مطابق است با هفت نور جسمانی یعنی سیارات هفتگانه؛ و هفت نور ابدی ازلی؛ و هفت صفت انسانی یعنی: علم، قدرت، ادراک، فعل، اراده و بقاء.
نسفی گوید: بدانکه دعوت انبیاء و تربیت اولیاء از جهت آن است که تا مردم بر اقوال نیک و افعال نیک و اخلاق نیک ملازمت کنند، تا ظاهر ایشان راست شود، که تا ظاهر راست نشود باطن راست نگردد.
به نظر اهل الله و اهل صفا، دعوت آن نبود که شقی را سعادت بخشند و نامستعد را مستعد کنند و حقیقت چیزها بر مردم آشکار گردانند؛ بلکه دعوت و تربیت آن باشد که عادتهای بد از میان مردمان بردارند و زندگی کردن و تدبیر معاش بر مردم سهل و آسان کنند و مردم را با یکدیگر دوست و بر یکدیگر مشفق گردانند، و سعی کنند تا مردم با یکدیگر راست گفتار و راست‌کردار شوند.» (فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی دکتر سید جعفر سجادی)